"Nakilde hata olsa -hadis olduğu için- günah olması lâzım geldiğinden, kalbim titriyordu. Fakat anlaşıldı ki, inâyet var, şu risaleye ihtiyaç var. İnşaallah sahih bir surette yazılmıştır. Şayet bazı elfâz-ı hadisiyede veya râvilerin isminde bir yanlış bulunursa, tashih edilerek müsamaha ile bakmalarını ihvanlarımdan rica ediyorum. (Bediüzzaman, Mektubat, s. 447)". Bediüzzaman Said Nursî, yukarıdaki cümleleriyle arkadaşlarının hadislere karşı yaklaşımının ne olacağını belirtmiştir. Ancak günümüzde Bediüzzaman'ı ve Risâlelerini takip edenlere kitaptaki bazı rivayetlerin sened ve metin açısından problemli olduğu hatırlatıldığında, "Mümkün değil, ilhamla yazılmıştır" şeklinde bir yaklaşım göstermektedirler. Bu yaklaşım, Bediüzzaman'ın yukarıda naklettiğimiz tavsiyelerine ters düşmektedir. O, hadisler hakkında elinden geleni yaptığını, ancak bunun dışında bir durumla karşılaşırsanız ona tabi olun tavsiyesinde bulunduğu malumdur. Bediüzzaman bu ifadeleri kullanmamış olsa bile, bir Müslüman hadisler konusunda değerlendirme yaparken hadis âlimlerinin tespitlerine dikkat etmesi gerekir.