Ruhuyla, kalbiyle bu savaşta katılan Fatih kahramanca bir hisle kendisini gemilerden ayıran deniz gibi büyük bir engeli unutarak atını göğsüne kadar denize sürdü. İstanbul ona sesleniyordu, duyuyordu... Onu almanın zamanı gelmişti artık. Bir süre askerlerini izledi, yüzlerindeki kararlı ifade inancını, inadını arttışmıştı...