Ve din (l) susarKelimeler acısını bürünür ölümünMatemdedir gözler ve şiirYüreğini yitirince insan ne vahşidir.Çocukların nefesine göz dikerken…Çocuklar…Ah çocuklar!Dünyanın renkleri çocuklarKürt renginde olunca ne çok hüzün kokarSeni annenin kucağındantoprak utanır almayaSessizlik...Diller lâl olmuşBuymuş insanın, insan olmaktan uzak duruşuÇığlıklar sınır taşlarına takılırFeryat çarpar milliyet duvarınaVe masum yavrular düşer toprağaAh çocuklar!Kuramadık kardeşçe yaşayacağınız dünyayıKavgamız, savaşlarımız,sonu gelmeyen hırslar.