Yolun dönemecini geçtikten sonra, başını kaldırır durur ve bakar. Karşısındaki idam sehpası, eteklerinde telaşla dolaşan cellâtlarıyla iştah içinde onu beklemektedir. Kendini bir daha kontrol eder. İçinde korkudan eser yoktur. Yaşamakta olduğu hâkim duygu hüzün ve kederdir. Sevdiklerinden ayrılmanın, onları bir daha göremeyecek olmanın hüznü, kederi. Bu ülkeyi, bu halkı ne kadar çok sevmişti onların arasında ne kadar mutluydu.