Paranoid-melankolik şinasi'denkendi intiharının vakanüvisliğini yapan beşir fuad'a...fahişe mehpeyker'denfahişe fantezileri içinde kıvranan bihter'e...özgür-mutsuz çaresiz mihri müşfik'tenmelankolik tevfik fikret'e...kimliğini, kişiliğini ve kültürün temelini oluşturan dilini yitiren bihruz bey'dençankaya'da korkuyu bekleyen mustafa kemal'e... huzursuz mümtazlar'danbaba kompleksli hayri irdal'lara..değişmezliği simgeleyen nizam-ı âlemin daire-i adliyesinden insanın kendisi olamaması ve hiç-leşmesinin aynasıalâaddin'in dükkânına...Bunları yazmakla çıldırmaktan kurtulunur mu?