2013, yakın tarihimize bir kırılma yılı olarak geçecek. Hem siyasi hem ekonomik ve kültürel anlamda…2002'de iktidara gelen AKP-Cemaat koalisyonu, 2007 ve 2011 seçimlerinden de oylarını artırarak çıktı. Buna Recep Tayyip Erdoğan’ın, “çıraklık-kalfalık-ustalık” dönemi yakıştırmasını yaptılar, pek de beğendiler bu metaforu. Oysa aklıselimle olaylara bakanlar, birçok şeyin pamuk ipliğine bağlı olduğunu, rejimdeki içten içe çürümeyi, kemik erimesine uğramış kofluğu görebiliyorlardı.Sonun başlangıcı için çok beklemek gerekmedi. “Usta”nın iktidarı, dış payandalarından dirsek görmeye başladı. 2012 başında kadim ortaklar, AKP ile FG Cemaati kıyasıya bir kavgaya giriştiler. Ekonomi içten içe çöküyordu, bütün “mucize” savlarına karşın…Ve sokak hareketleniyordu; özellikle her 1 Mayıs’ta , yaklaşmakta olan Gezi ayaklanmasının ayak sesleri duyuluyordu. Otoriter rejim ile hesabı olan her sınıftan , her kimlikten, her renkten muhalif daha çok sokaklara çıkıyordu. Hem de rejimin gazlı,coplu, tazyikli sulu polis vahşetinden yılmadan!İniş, Mayıs 2013 ile birlikte başladı... Gezi ayaklanması fitili ateşledi. RTE’ye şanzıman dağıttıran, kimya bozduran bu ayaklanma, sonun başlangıcı için işaret fişeğiydi…Çırpınış, ayak sürüme boşuna, gitme zamanı gelmiştir… Tanıtım Metni