Özellikle son dönemlerde hızla gelişen Osmanlı tarihçiliği içinde, en ihmal edilmiş alanlardan birini tarım ve köylü çalışmaları oluşturur. Bu eksiklikte, konu alınan zaman diliminin ve coğrafyanın uçsuz bucaksızlığı kadar, devleti tek özne olarak kabul eden tarih yazım geleneğinin de rolü vardır. Toplumsal tarih ve iktisat tarihi üzerine yoğunlaşmış incelemelerde bile köylüler çoğunlukla devlet politikalarının nesneleri olarak arkaplanda kalmışlardır.