Bir ulus-devlet olarak kurulan Türkiye Cumhuriyeti,ilk yıllarında kendi ulusunun kökenini ve geçmişini araştıran,yarattığı maddi ve manevi değerleri toplayan,bunları topluma sunan ve bu sayede de ona ulusal bir kimlik kazandırmayı amaçlayan projeler ortaya koymuştur.Bu çerçevede,Osmanlı'nın son dönemlerinde planlanan milli müze ve etnografya müzesi projeleri hayata geçirilmek istenmiştir.Ne yazık ki,günümüzde kadar ismi 'Milli Müze' olan bir müze kurulamamış,bu kavram da coğrafyayı temel alan bir görüşle içeriği değiştirilerek farklı bir temele oturtulmuştur.Ancak Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk yıllarında,milli müze sıfatını da taşıyabilecek,küçük de olsa bir etnografya müzesi kültür hayatımıza kazandırılmıştır. Milli Müze kurma hedefi Anadolu coğrafyasının kültürleri üzerine düşünme ve fikir geliştirme sürecini de başlatmıştır.Son kale Anadolu'nun kurtuluşu,yaraların sarılması ve kurulan ulus-devleti çağdaş uygarlıklar arasına sokma çabası,Türkiye Cumhuriyeti'ni Osmanlı'yı kurtarma doğrultusunda geliştirilen üç tarz-ı siyaset Anadoluculuk olmuştur. Bu yapıt,ulus-devlet bağlamında Türk müzeciliğine farklı bir bakış açısı getirmekte,belgelerle,Türkiye Cumhuriyeti'nin inşa ettiği ilk müze olan Ankara Etnografya Müzesi'nin kuruluşunu incelemekte ve Milli Müze düşüncesinin Osmanlı'dan günümüze geçirdiği aşamaları ortaya koymaktır.Bu çerçevede,Milli Müze kavramının,yalnızca Türk eserlerini kapsayan bir müze anlayışından,önce Anadolu'nun 1071 öncesi kültürlerini de Türk sayan,sonra da Anadolu'nun geçmişten günümüze kadar tüm kültürlerini kucaklayan bir müze anlayışına doğru evrimleştiği tespit etmektedir.