Pinheiro’nun 2014’te William S. Burroughs’un 100. doğum yıldönümü için tasarladığı web dergisinden (Bill Project) doğan ve yazarın deyimiyle “sanal içeriğin ötesine geçmeyi ve yaratıcılarla okuyucular arasında gerçek karşılaşmaları teşvik eden ve yan etkileri çoğaltan ve üreten bir virüs gibi davranmayı amaçlayan” hikâye zamanla kendi dramaturjisine kavuşmuş ve önce Arabölge Oyunu’na, ardından bir grafik romana evrilmişti. Burrouhgs’un yazım tarzının uzağına düşmeyen, kolajlar, cut-uplarla süren, kendine has bir sinematografiye sahip, başladığı gibi çarpıcı ve muğlak biçimde sona eren karanlık bir hikâye, Burroughs. Aynı zamanda, Burroughs’un Kontrol Limitleri’ni de içeren edisyon, tekillikleri baskılama sistemlerini şahsi hikâyesinde ifşa eden ideal bir paranoyaya sahip, kontrolün kolluk kuvvetleriyle dertli anti-kahramanının anti-evrenine davet ediyor okuyucuyu. Noir atmosferi, dağılmış bir dünyanın dağınık, patlayan, dönüşen lekelerinden doğan, tıp elitlerini “tuvalet köşelerine”, denetim toplumunu içinde doğduğu ikiyüzlülüğe yerleştiren bir oyun, Arabölge. Yine de bir tür direniş kendini daktilonun tuşlarına dikte ettiriyor, bir tür yazma refleksini tetikleyen Burroughs ve arkadaşlarının mirası João Pinheiro’nun bir tür “çizim”i tetikleyen çizgisi boyunca ilerlemeye devam ediyor ve yine kendi deyimiyle “bu deliliğin kitabı oluşturan sayfalara akmasına izin vermek zorunda” kaldığı noktada, akışı okur devralıyor.