Zackarina ile altın parıltılı Kumkurdu’nun ilk kitapta başlayan dostlukları sürüyor. Åsa Lind yine hikâyecikleri inciler gibi diziyor peş peşe. Neler yok ki bu hikâyelerde: Aşk, anılar, ölüm, gerçek... Hatta sivrisinekler ve minik bir fare... Kumkurdu ile vakit geçirmek her zamanki gibi çok zevkli! - Annemle babam bugün kitap okuyorlar, dedi Zackarina. Oturuyor da oturuyor, okuyor da okuyorlar. Kumkurdu başını kaldırdı. Kulaklarını dikti. - Öyle mi? dedi. Kitap mı okuyorlar? - Evet, dedi Zackarina. Kumkurdu çok ilgilenmişti. Evde ne tür kitaplar olduğunu öğrenmek istedi. Kalın mıydı, ince mi? Ne renktiler? Ve nasıl koktuklarını da merak etmişti ve nasıl ses çıkarıyorlardı; örneğin üzerlerine vurulduğunda, ya da yaprakları karıştırılırken. - Sen kitaplardan hoşlanıyorsun bakıyorum, dedi Zackarina. Kumkurdu ona şaşkınlıkla baktı. - Sen ne diyorsun? dedi. Onları ben yapıyorum! Tanıtım Metni