Agonistik bakış açısından demokratik siyasetin ana kategorisini, demokratik ‘herkese özgürlük ve eşitlik’ ilkelerine bağlı, ancak bunların yorumlanışı konusunda ayrışan ‘muhalif’ kategorisi oluşturur. Muhalifler bu ilkeleri yorumlayış biçimlerinin hegemonik olması için mücadele etseler de, karşıtlarının kendi pozisyonlarının galibiyeti için verdikleri mücadelenin meşruiyetini sorgulamaz. Muhalifler arasındaki bu karşılaşma, canlı bir demokrasinin olmazsa olmazı, ‘agonistik mücadelenin’ var olma şartıdır.