Nâzım yaşamının sonuna değin bütün halkların ve ulusların birbirlerini kardeş bilecekleri bir çağın geleceğine gönülden inanmıştır. Şiirin katı kurallarından arınmış, su damlaları gibi duru, ezgi dolu dizelerde bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine... yaşamak gerektiğini vurgulamıştır.