“Elli yıla yaklaşan bir zamandır, Kemal Tahir düşünce hayatımın üzerinde en güçlü etken olmayı korumaktadır. Ondan önce aşina olduğum Freud, Marx, Einstein, Eisenstein gibi düşünce adamlarını onu tanıdıktan sonra daha doğru yorumlayabilme imkanım oldu. Bir taraftan İbni Haldun’u, Evliya Çelebi’yi, öbür taraftan Toynbee’yi, Jung’u değerlendirebileceğim kıstasları bana o kazandırdı. [...] Filme çekmeyi tasarladığım bir senaryo üzerinde, bana bütün meslek hayatım boyunca ders olacak, ‘drama düşmüş insan’a nasıl yaklaşılabileceğini gösterdi. 60’lı yılların başında ‘bizdeki batılılaşmanın fiyaskosu’ üzerinde sistemli olarak düşünmeme yol açtı. 60’lı yılların ikinci yarısında Türkiye’de ‘devlet’ meselesinin önemine ağırlık vermeye başladı...”