“Gökten üç elma” düşer, her masalın sonunda; ‘okur’, ‘yazar’ ve ‘kahramanlar’ arasında paylaşılmak üzere... Müşâhedat’ta natüralist bir örnek vermeye çalışan Ahmet Mithat, ‘üstkurmaca’ bir romanla karşı karşıya bırakıyor okuyucuyu. Okunması gereken bir romandır Müşâhedat. ‘Kubbelendirip’, ‘kulplar takılarak’ kurgulandırılan, kurmacanın gerçeğe, gerçeğin kurmacaya karıştırıldığı ‘sentetik bir yapı’ya dönüşür roman ve başından sonuna kendi düzleminden çıkarılarak ‘oyun’ içerisine itilir okur.