Roma, 1633 yılı. Bir adam, Engizisyon Mahkemesi karşısından Dünya’nın Güneş etrafında döndüğüne inanmakla itham edilmektedir. 1610 Kışı’nın bulutsuz gecelerinde matematikçi Galilei kendi yaptığı dürbünün yardımıyla Ay’ın dağlarını, Venüs’ün evrelerini, Jüpiter’in uydularını gözlemledi. Gökyüzü sanıldığı gibi parlak, hareketisz bir küre değildir artık; Gökyüzü ve Yeryüzü birleşmektedir; Yeryüzü Evren’in merkezi değil, Ay benzeri uydularıyla birlikte Güneş’in etrafında dönen diğer gezegenler gibi bir gezegendir. Kopernik haklıdır. Ama bütün bu fikirler Reform’un doğurduğu sıkıntılarla iyice hırçınlaşan Kilise’nin dogmalarıyla çelişmektedir. Tutucu papaz sınıfıyla tartışan, üniversitenin görmeyi reddettiği Galilei kendisine gösterilen işkence aletleri karşısında fikirlerinden döndüğünü bildirilir. Önemi yok, bilimsel devrim deam etmektedir.. Fizikçi ve eşsiz bir anlatı ustası olan Jean , Piere Maury, modern bilumum babası olan Galileo Galilei’nin yaşadığı serüvenleri su yüzüne çıkartıyor.