Turizm sektörü, gelişmekte olan ülkelerde bir sanayi kolu muamelesi görüyor. Eğer ülkenin doğal kaynakları da müsaitse, turizm milli gelirin ana kaynaklarından birisi sayılıyor. Yaratılan istihdam, döviz akışının hızlanması, uluslararası tanınma gibi olumlu etkilerinin altı sık sık çiziliyor. Oysa turizm sektörünün emek sürecindeki özellikleri, buna dair tartışmalar sınırlı kalıyor. Aslıhan Aykaç, Yeni İşler, Yeni İşçiler kitabında turizm sektöründe emek tartışmalarını Türkiye’nin üç turizm bölgesindeki örneklerle ele alıyor. Emeğin ağırlıklı olarak tarımdan devşirildiği, mevsimsel istihdamla yürüyen; cinsiyet ilişkilerini, hane içi gelir akışını ve bireylerin rolünü değiştiren turizme emek cephesinden bakıyor. Tartışmasını tarihsel, kültürel ve sosyo-iktisadi veçheleriyle ele alan yazar, aynı zamanda sosyo-politik bir tartışmanın başlayabilmesi için gerekli araştırmaların, tartışmaların ve araçların da neler olabileceğine işaret ediyor. Turizmi sihirli bir değnek gibi ele almaktansa, gerçekçi bir bakışın neleri gösterebileceğinin iyi bir örneğini veriyor.