Yaşam bazen bizim isteklerimize ve hayallerimize cevap vermeyebilir veya isteklerimizin ve hayallerimizin gerçekleştirmeye zamanımız olmayabilir. Ama bizler hep o hayallerle yaşamaya çalışırız, onlardan ayrılamayız kolayına ve canımızı bile ortaya koyabiliriz onlar için. Çünkü hayallerimiz, hayallerden öte bir şeydir. Onda sevgimiz, aşkımız ve umutlarımız vardır. Bizler hayallerimiz için yaşar hayallerimiz için ölürüz. Biz ölsek bile hayallerimiz gün gelir sözcüklerde gerçekleşirmiş. Yıllardan 1989 aylardan ise Haziran. Dünyamıza gözlerini umutla açan bir bebek geliyordu. Bu bebek Meryem ile Ömer'in ilk çocuklarıydı, bu bebek ile beraber yaşamlarına farklı bir neşe katmış olacaklardı. Tanrıdan onların sevgisine karşılık olarak verilen bir armağan. Bir haziran sabahı doğmuştu işte o bebek. O gün unutulmayacaktı asla. Hem Meryem'in hem de Ömer'in için dünyalar onların olmuştu, dünyadaki en zengin ve en mutlu insanlar onlar oluvermişti. Birkaç gün, Annenin ve bebeğin sağlığı için hastane de kalmak zorundaydılar. Fakat o gün haberi alan tüm konu komşu ve akrabalar hastaneye akın etmeye başlamışlardı bile. Bebek öyle güzeldi ki gözleri kömür karası gibi simsiyah ve ışıl ışıl parlıyordu. Dünyaya ben geldim diye sesleniyordu sanki. Dünyaya, tüm güzelliklerini ve umutlarını bana aç der gibiydi. Her doğan çocuk gibi bir isim verilmeliydi. Tanıtım Metni