Eski Yunan filolojisinin en eski yazılı örnekleri arasında yer alan Homeros tarzında yazılmış bu şiirler, bir bütün olarak bugüne kadar Türkçemize kazandırılmamıştır. Mitoloji ve Eski Yunan Edebiyatı alanlarında çalışanlar için, bu şiirlerin çevirilerinin yapılmamış olması büyük bir eksiklikti. Bu kitapta edebi bir metin olarak ele alınan bu hymnoslarda her şeyden önce biçimsel olarak en belirgin yön olan, satır düzeni, olabildiğince korunmaya çalışılmıştır. Heksametron vezniyle yazılmış dizelerin veznini Türkçe’ye aktarmak mümkün olamamaktadır. Bunun bir nedeni de öncelikle Türkçe’de uzun veya kısa hece vezni bulunmaması, sadece hece sayısına bağlı hece vezninden bahsedilebilmesidir. Bu çeviride antik heksametron vezni, başka bir vezinle karşılamaya çalışmadan, ancak satırları sözcük ve söz dizimi açısından, yani içeriksel olarak aynı düzende tutmaya büyük özen gösterilmiştir. Hymnoslardaki kalıp ifade ve epithet tekrarlarının biçimsel bir özellik olarak aynen korunması da çevirenin bilinçli seçimine dayanmaktadır.