Her şeyi düzeltebilirim, onu da, kendimi de kurtarabilirim.Neden olmasın? Ben hayata bağlanmak için ona muhtacım,o idare edilmek için bana muhtaç... Ben onu görmedenevvel hayatın manasını bilmiyordum, bulamamıştım. Şimdi görüyorumki, o da bensiz yaşayamayacak... Söyledikleri doğru,en az doğru görünenleri bile doğru... Birbirimize rastlamadanevvelki hayatımız sahiden birbirimizi aramaktan başka bir şeydeğilmiş... Ne aradığımızı bilmeden aramak... Şimdi içim rahat,aradığını bulan ve başka bir şey istemeyen biri gibi sükûnetiçindeyim... Dünyada bundan büyük bir saadet olur mu?Böyle en felaketli günümde beni en mesut insan olduğumainandıran bu hislere fena, çirkin şeyler diyebilir miyim? Herkesne diyecek?.. Fakat bu ana kadar herkesten ne gördümki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dediklerişey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktanbaşka ne yaptı? Tanıtım Metni