Karakter‘in dramatik teori içinde işlenişi Aristoteles‘ten günümüze kadar takip eden Fuchs, karakter in modern ve postmodern zamanlarda geçirdiği evrimi, Aristoteles-Hegel-Nietzsche yörüngesini izleyerek ve postyapısalcıların ‘70 sonlarında ve 80‘lerde ilan ettikleri ölümler [Lacan‘ın öznelliğin sembolik yapılandırılışına ilişkin kavrayışı, Foucault‘nun insanın sonunu ilan edişi, Derrida‘nın Varlık‘ın metafiziği ne saldırışı, Barthes‘ın Yazarın Ölümü , Baudrillard‘ın yıkıcı simülakr düşüncesi , Lyotard‘ın modernizmin meta anlatılarının yıkıma uğraması ve Cixous, Irigaray ve Kristeva‘nın eril, genelllikle de yukarıda adı geçen kuramcılara ait felsefi ve psikanalitik yorumları sergileyişleri] ile desteklenmiş okumalar odadığından geçerek, haniyse imbikten süzüp aktarıyor bize. Tanıtım Metni