Daldığım kök indiğim yaprak sustuğum sebep içinsuyu büyüttüm nergisi açtım kimse değilimbir vakitler çok uzun zaman önce evvelden berihenüz sureti yokken azalan elleriminhenüz gecenin karnına düşmemişkenbelki biraz daha yürürüm diye çıktığım bu dünyabelki biraz kendimde kaldım belki çok defaadını unutmuş bir ağrıda eğri durdumboynumu kâğıda sürdüm uzandım orayayazdıkça inledim yazdıkça bu azaptır diledimalnımın atlasında dolaştım belki bir yüzyılgölgeme indim gövdemi seyrettim harcımı döktümdöndüm kendi pergelimle çizdim dilimin çemberinikumaş verdim mürekkebe suya terziydimdedim üzerimde taşıdığım bu ten benim değildedim değilim kendimin içinde bir kimse***Veysi Erdoğan1982’de Diyarbakır’da doğdu. Dicle Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği bölümünü bitirdi (2004). İstanbul’da yaşıyor.Şimdi Terk Edin Çadırımı dosyası, 2008 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü’ne değer görüldü.KitaplarıŞiir: Şimdi Terk Edin Çadırımı, 2008; Kendimden Biri Değilim, 2020.İnceleme / Eleştiri: Aklın Azabı – Birhan Keskin Şiirinde Hatıra Medeniyeti, 2012.Tanıtım Metni