Keşiş ve Celladın Kızı, Berctesgaden Fransiskan Manastırı’ndaki eski bir el yazmasına dayanmaktadır. Aylık bir dergide çevirisi yayımlanan el yazması, Ambrose Bierce’in şaşırtıcı hayalgücüyle yeniden hayat bulmuştur. Öyküye genişleterek yazarken kullandığı dildeki mükemmellik ve kurguladığı etkileyici son, öykünün Ambrose Bierce’in en önemli eserlerinden biri olarak anılmasını sağlamıştır.