Çakırcalı Efe, Yörük Ali, İpsiz Recep, Demirci Memed... Milli mücadelenin gerillaları, eşkıyaları, efeleri... İstanbul Hükümeti’nin işaret parmağının ucunda onlar “dağların yol kesen, kanun koyan, çakmak çakan çapulcu eşkıyaları” bilinirlerdi. Köylerin yağma, talan ve katliamla boşaldıkça boşaldığı zamanlarda, ordunun nişansız rütbelileri oluverdiler.