...Onlar hep teknik ve pratik sorunları çözmüş, ağırbaşlı, uçlara gitmeyen ve belki de bu yüzden fazla risk almayan bir mimarlığın temsilcisi olmuşlardır. Onlara göre mimarlık sadece keyfe dayalı bir seçim, kendi deyimleriyle ‘laubali’ bir pratik olamaz; çevreye ve topluma karşı bir sorumluluktur. Böylesi dingin bir tutum, örneğine artık az rastlandığından da olsa gerek, günümüz Türkiye mimarlık faaliyetinin içinde değerli bir konuma sahip.