Düzenli şehir di Ankara, memur şehri dir; biraz da bu yüzden belki, öyle ilk görüşte vurulacağınız bir kent değildir. Mesai saatlarine ayarlı kapılardan girip çıkarken seversiniz onu; dallarından düşüp ezilen kestanelerin, şakacı bir yağmurun sularıyla eridiğini görünce seversiniz; kahveyi, tahinli çöreği nereden almanız almanız gerektiğini anlayınca ; kış günlerinde kulaklarınızın acımasına alışınca seversiniz. Çocuklarını özenle büyüten Ankara, nice kadın yazarı da yetiştirmiştir. Bu seçkide öyküler; Ankara’da doğan, Ankara’da yaşayan ya da yolu bir kentten geçen kadın yazarların öyküleri. Biri, Gençlik Park’ında bekleyen sevgiliyi hatırlattı; biri, bu kentte yitirdiklerimizi. Atatürk Bulvarı’ndan geçirdiler, Keklikpınarı’na yürüttüler. En çok da sokaklarını anlattılar; Menekşe’yi Kumrular’ı, ışıklı caddelerini, kavaklarını, soğuğunu, sokaklardaki yaşanmışlığı... Ankara da değişiyor hızla. Onu tanıyıp bilenlerin, sevenlerin yadırgadığı bir değişiklik bu. Kent her yöne genişlerken birçok güzelliğini de yitiriyor. Bunu da anlattılar...