Günümüz teknolojisinin bizleri birbirimize daha çok yakınlaştıracağınıdüşünürken yanıldık. Tam tersi teknolojibize “Bireysel Yalnızlık” sundu. Yalnızlıktan da öte, birbirimizdenkaçar olduk. Toplumdaki mutsuz insan sayısıarttı. Hızına yetişemediğimiz şehir hayatı, zorlaşanhayat şartları, insanı sürekli yoran günlük problemler,ödenmesi gereken ve günü gününü tutmayan faturalar,hava kirliliği ya da kısa zamanda çok iş bitirme telaşı...İnsanlardan ve insan ilişkilerinin sahici sıcaklığından boşalanyerleri zamanla teknoloji diye nitelendirdiğimizruhsuz araçlarla doldurmaya çalıştık. Ancak insanlarıntabiatı gereği aile ortamının sıcaklığına, sevginin koruyuculuğuna,arkadaş eş dost sesine yakınlığı oranındamutlu olacağını unuttuk.Günümüzde insanlar, yaşadığımız çağın gereği olarak,her şeyi bilmek, duymak, okumak, izlemek zorundadır.Tüm bunları da başkalarıyla iletişim kurmadan tek başınayapmak olgusuyla karşı karşıyadır. Konuşacak, dertleşecek,yaşamı paylaşacak kimseyi bulamamaktadır.Tanıtım Metni