Ne çok kelamlar fısıldar,Sükunda, sessizliğin sesiyle, Bir fotoğraf ve bir dingin gönül,Aşkla dolu bir yürek...An gelir, sessiz çığlıklarında boğar,Kalabalıkların, gürültü kirliliği yaratanSes ve söz çöplüğünün kaosunu...Bilir misiniz?En çok kalabalıklar büyütür aslındaSevgisizlik ve riyada...Öldürücü zehirli sarmaşıklar misali, Arsızca boy atan,Yerden biten mantarlar misali,Büyüyüp çoğalmışlığında, hüzünler çoğaltan!Korkutucu ve boğucu,İnsanı, hayatıVe güzelliği yutup, Boğup öldüren yalnızlıkları... Tanıtım Metni