Küle dönmüş yaraların kabuğusavruluyor yosun tutmuş rüzgârlarcabekliyorum bir boş kümenin ortasındaçemberine asılı parmaklarımgeçmişimi çekiştiriyorum geleceğin sofrasınaiştahlı bir çocuktur hayatsilip süpürüyor sofrada ne bulduysaanlamını kavrayamadığım cümlelerin kuytusundaateşler yakıyorum sabaha karşıgüneş ürkütüyor benikorkuyorum zift karası akşamlardanyolumuz uzun ve hep asfalt boylarındael ele yürümek de mümkün şimdikafa kafaya çarpışmak daTanıtım Metni